مقدمه: تومور تروفوبلاستیک اپی تلوئید، از دسته تومورهای با منشأ تروفوبلاست جفتی است که با توجه به نادر بودن، گزارش شیوع آن سخت است و از نظر درگیری سگمان تحتانی رحم و سرویکس نسبت به دیگر توده های تروفوبلاستیک، منحصر به فرد است. رفتار بالینی مشابه، با تومور جایگاه جفت از نظر رشد آهسته، مقدار اندک HCG و مقاومت به شیمی درمانی دارد، لذا درمان جراحی کامل همیشه اولین رویکرد انتخابی است. در این مقاله یک مورد نادر تومور تروفوبلاستیک اپی تلوئید با متاستاز به گره های لنفاوی گزارش شد. معرفی بیمار: خانمی 49 ساله با سابقه سه حاملگی، با شکایت منوراژی در 4 ماه اخیر و تشدید آن، تحت کورتاژ اورژانسی قرار گرفت که جواب پاتولوژی آن محصولات حاملگی گزارش شد، ولی با توجه به عدم بهبودی خونریزی و ثابت ماندن سطحHCG در حد 40 میلی یونیت در میلی لیتر، کاندید هیسترکتومی شد که جواب پاتولوژی تومور تروفوبلاستیک اپی تلوئید گزارش شد. نتیجه گیری: خونریزی واژینال غیرطبیعی می تواند علامتی از حاملگی طبیعی یا غیرطبیعی باشد و باید آزمایشHCG درخواست و بررسی شود. اغلب با تشخیص نادرست یا تأخیر در تشخیص همراه است که منجر به سوء مدیریت بیماری و کاهش در بقای آن می شود. لذا باید در تشخیص بیماری های مولار، با توجه به مقاومت به شیمی درمانی، بهترین و کامل ترین رویکرد جراحی برای بیمار انجام گیرد.

مقدمه: مولکول CD44 گلیکوپروتئین سطحی سلول است که انتظار می رود بیان آن بر سطح سلول های نئوپلاستیک در کارسینوم مجزایی مهاجم پستان با افزایش توان تهاجمی این تومور همراه باشد. این مطالعه با هدف بررسی فراوانی نسبی بیان این آنتی ژن بر سطح سلول های نئوپلاستیک فوق براساس وضعیت متاستاز لنفاوی زیربغل انجام شده است.روش ها: تعداد 80 مورد کارسینوم مجرایی مهاجم پستان که در سال های 84-80 تحت عمل جراحی ماستکتومی قرار گرفته بودند و وضعیت گره های لنفاوی زیربغل در آن ها معلوم بود، مورد مطالعه قرار گرفتند. از بلوک های پارافینه حاوی بافت تومورال این بیماران برش هایی تهیه و با آنتی بادی CD44 رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی شدند. توزیع فراوانی بیان آنتی ژن در دو گروه با و بدون بیان آنتی ژن با آزمون t-student در سطح معنی دار آماری p<0.01 مورد تحلیل آماری قرار گرفتند.یافته ها: در این مطالعه، فراوانی نسبی بیان آنتی ژن CD44 بر سطح سلول های تومورال در دو گروه با و بدون متاستاز لنفاوی زیربغل از نظر آماری معنی دار نبود. تفاوت میانگین تعداد گره لنفاوی درگیر در دو گروه با و بدون بیان آنتی ژن CD44 بر سطح سلول های تومورال از نظر آماری معنی دار نبود.نتیجه گیری: یافته های مطالعه حاضر مبنی بر عدم وجود ارتباط معنی دار بین وجود متاستاز لنفاوی و بیان آنتی ژن CD44 بر سطح سلول های نئوپلاستیک که با یافته های برخی پژوهش های قبلی همخوانی دارد، بیانگر این موضوع است که نمی توان از این آنتی ژن در پیش بینی احتمال متاستاز لنفاوی زیربغل در کارسینوم مجرایی مهاجم پستان استفاده کرد.

زمینه و هدف: سرطان پستان شایعترین سرطان زنان و مهمترین عامل مرگ ناشی از سرطان در زنان سراسر دنیاست که در ایران 17% کل سرطان های زنان را به خود اختصاص داده و همچنان در رتبه اول قرار دارد. این مطالعه به منظور بررسی عوامل مرتبط با درگیری غدد لنفاوی زیربغل در زنان مبتلا به سرطان پستان انجام شده است. روش بررسی: این مطالعه مقطعی از فروردین 1391 تا اسفند 1393 روی 167 زن مبتلا به سرطان پستان در بیمارستان های شهید بهشتی بابل، شهید رجایی تنکابن و امام سجاد (ع) رامسر انجام شده است. یافته ها: میزان درگیری غدد لنفاوی زیربغلی، 70/1% بود. متوسط سن بیماران، 11/62± 49/64 سال بود. شایعترین گروه سنی، 49-40 سال بودند که بیشترین درگیری غدد لنفاوی (24%) را داشتند. میانگین اندازه تومور cm 3/39 بود که بیشتر بیماران توموری با اندازه cm 5-2 (T2) داشتند. تمام بیماران با اندازه تومور بالای cm 5 (T3)، درگیری غدد لنفاوی داشتند. شایعترین نوع پاتولوژی تومور و درجه بافت شناسی، به ترتیب کارسینوم داکتال مهاجم (93/4%) و درجه 2 (52/1%) بوده است. 85/1% از بیماران با درجه 3 بیشترین درگیری غدد لنفاوی را داشتند. 22/2% از بیماران با تهاجم عروقی، درگیری غدد لنفاوی زیربغلی داشتند. 63% تومورها هر دو گیرنده استروژن و پروژسترون را داشتند. درگیری غدد لنفاوی با اندازه (0/031=P)، نوع (0/007=P) و درجه بافت شناسی تومور (0/011=P)، گیرنده استروژن (0/008=P)، گیرنده پروژسترون (0/038=P) ارتباط آماری معناداری داشت. نتیجه گیری: درگیری غدد لنفاوی زیربغلی با اندازه تومور، نوع تومور، درجه بافت شناسی و وضعیت گیرنده های استروژن و پروژسترون مرتبط بود. درحالی که با سن و وضعیت توام گیرنده های استروژنی و پروژسترونی ارتباط معناداری نداشت.

زمینه و هدف: اخیرا بیان گلیکودلین در بافت طبیعی و سرطانی پستان انسان و رابطه آن با سن، نوع تومور، درجه میکروسکوپی و متاستاز به غدد لنفاوی زیربغل مورد توجه واقع شده است. این مطالعه به منظور تعیین میزان بیان گلیکودلین در مبتلایان به سرطان مهاجم پستان انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی 96 نمونه بلوک پارافینی سرطان پستان بررسی و بیان مارکر گلیکودلین به روش ایمونوهیستوشیمی صورت گرفت. اطلاعات مربوط به سن بیمار، اندازه تومور و تعداد غدد لنفاوی درگیر زیربغل از پرونده بیماران استخراج گردید.یافته ها: مارکر گلیکودلین به طور غیرمعنی داری در 30.45 درصد از تومورهای پستان با متاستاز لنفاوی بیان گردید و این مارکر در 72.7 درصد از تومورهای بدون متاستاز بیان شد (P<0.05). بین بیان مارکر گلیکودلین و درجه میکروسکوپی یک تومور و متاستاز به تعداد کمتر از 4 غده لنفاوی ارتباط آماری معنی داری مشاهده شد (P<0.05).نتیجه گیری: بیان مارکر گلیکودلین می تواند نشانگر عدم تهاجم به غدد لنفاوی در سرطان پستان باشد.

زمینه و هدف: بیوپسی سوزنی یک روش کم تهاجمی است و اثرات جانبی کمتری در مقایسه با روش های جراحی دارد و اطلاعات صحیحی در مورد ماهیت تومور می دهد. هدف از این تحقیق، بررسی کارآمدی بیوپسی سوزنی در تشخیص بیماران با لنفادنوپاتی است. مواد و روش ­ها: از سال 1393 تا 1397 تعداد 153 بیمار با لنفادنوپاتی، تحت بیوپسی سوزنی قرار گرفتند. تکنیک ایمونوهیستوشیمی-رنگ آمیزی با مارکر های متناسب روی نمونه ها اجرا شد. بیوپسی اکسیژنال، اطلاعات بالینی و اطلاعات رادیولوژی بررسی شد. جهت تجزیه و تحلیل از آزمون کای دو، آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی به وسیله نرم افزار 21-SPSS استفاده شد (0/05>p). صحت بیوپسی سوزنی به وسیله ارزیابی تشخیصی با فاصله اطمینان 95% به دست آمد. یافته ها: لنفوم سلول B بزرگ و منتشر، فراوانی بیشتری داشت (41%). تشخیص هیستوپاتولوژیک حاصل از بیوپسی سوزنی، در 83/23% از بیماران صحیح بوده است. 11/11% با استفاده از بیوپسی اکسیژنال و 88/88% با یافته های بالینی و رادیولوژی تائید شدند. بین میانگین سنی و محل بروز لنفادنوپاتی (0/02=P) و میان میانگین سنی و تشخیص پاتولوژی (0/001>P)، ارتباط معنی داری وجود داشت. صحت، حساسیت و ارزش اخباری مثبت بیوپسی سوزنی به ترتیب؛ 90%، 100% و 90% بود. نتیجه گیری: تشخیص بیوپسی سوزنی در اکثر موارد صحیح بود و کارآمدی آن مشاهده شد. نتایج حاصل حاضر بیوپسی سوزنی را به عنوان یک روش مناسب و بدون اثرات جانبی، جهت بررسی علت لنفادنوپاتی توصیه می کند.

زمینه و هدف: یکی از روش های رایج ارزیابی سرطان پستان، حذف گره های لنفاوی اگزیلاری است که عوارضی چون ادم، محدودیت حرکات دست و تجمع لنف را دربر دارد. از انجا که در صورت اثبات عدم درگیری گره های لنفاوی اگزیلا می توان از این روش صرف نظر کرد؛ این مطالعه به منظور تعیین ارزش تشخیصی بیوپسی گره لنفاوی پیشاهنگ در مبتلایان به سرطان پستان انجام شد.روش بررسی: این مطالعه توصیفی روی 30 بیمار مبتلا به سرطان پستان کوچک تر از 5 سآنتی متر و عدم وجود لنفادنوپاتی اگزیلاری بستری در بیمارستان قائم (عج) مشهد در سال های 89-1388 انجام شد. در ابتدا لنفوسینتی گرافی برای همه بیماران انجام شد. سپس قبل از عمل ماده نشانگر ابی برای یافتن گره لنفاوی پیشاهنگ تزریق شد و با استفاده از پروب شمارشگر گاما و مشاهده گره های ابی رنگ شده، گره لنفاوی پیشاهنگ تعیین شده و جدا گردید. دیسکسیون اگزیلاری برای برداشتن گره های لنفاوی سطح 1 و 2 انجام شد. سپس حساسیت، ویژگی، ارزش اخباری مثبت و منفی گره لنفی پیشاهنگ و دیسکسیون اگزیلا ارزیابی گردید.یافته ها: از بین 30 بیمار مورد مطالعه فقط در 2 بیمار (6.66 درصد) ارزش اخباری منفی کاذب گزارش شد. میزان حساسیت در این مطالعه 84.6 درصد تعیین شد.نتیجه گیری: با در نظر گرفتن میزان موفقیت بالای یافتن گره لنفاوی پیشاهنگ و موارد منفی کاذب اندک، بیوپسی گره لنفاوی پیشاهنگ در موارد سرطان پستان بدون درگیری اگزیلاری توصیه می شود.

لطفا برای مشاهده متن چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: سرطان تیرویید پاپیلاری و سرطان تیرویید مدولاری دو نوع متفاوت از سرطان های تیرویید هستند که منشا متفاوتی دارند. ارتباط بین سرطان تیرویید پاپیلاری و مدولاری نادر است و به صورت ضایعات جدا از هم یا ضایعات مختلط اتفاق می افتند. ما یک بیمار مبتلا به سندروم مدولاری و به صورت همزمان سرطان پاپیلاری همراه با متاستاز غدد لنفاوی دو طرفه را معرفی خواهیم کرد. معرفی بیمار: بیمار آقای 36 ساله ای بود که به دلیل بالا بودن میزان آنتی ژن کارسینوامبریونیک سرم (CEA) طی یک سال گذشته تحت پیگیری قرار گرفت. در طی بررسی تیرویید، ندول ها در هر دو لوب غده تیرویید قابل لمس بود. بررسی FNA زیر گاید سونوگرافی، سرطان پاپیلاری لوب راست تیرویید را نشان داد، اما بررسی تشخیصی برای نمونه لوب چپ امکان پذیر نبود. به همین دلیل تیروییدکتومی به صورت کامل انجام شد و بعد از جراحی، تشخیص همزمان سرطان مدولاری و سرطان پاپیلاری با استفاده از یافته های پاتولوژیک تایید گردید. نتیجه گیری: از یافته های پاتولوژی بعد از جراحی در بیمار، وجود همزمان سرطان مدولاری و سرطان پاپیلاری به همراه متاستاز گره لنفاوی دو طرفه می باشد. ما توصیه می کنیم برای جلوگیری از تشخیص نادرست، به ظهور همزمان این تومورهای تیروییدی در مردان توجه بیشتری شود.

سرطان پستان شایع ترین سرطان عضوی زنان و دومین علت مرگ و میر ناشی از سرطان در زنان است که عوامل مختلفی در پیش آگهی آن دخالت دارند. مهم ترین عوامل عبارتند از: درگیری غدد لنفاوی زیربغل، اندازه تومور، میزان فعالیت گیرنده های استروژن (ER) و PR، درجه تومور، نوع هیستولوژیک و سرعت تکثیر سلول ها. تعدادی از عوامل نیز که در حال اثبات شدن هستند شامل پروتئاز، کاتپسین، 2-Her و … می باشند. 2-Her، ساب تایپ 2 از رسپتورهای (Epidermal Growth Factor) EGF می باشد که ممکن است در 34-10% موارد، در سطح سلول های تومورال ظاهر شود و بیان آن به عنوان یک عامل در پیش آگهی بد تومور پستان (احتمالا به علت قدرت تهاجم بالای تومورال 2-Her(+)) در نظر گرفته می شود. هدف از این مطالعه، بررسی رابطه بین شاخص توموری 2-Her و قدرت تهاجمی تومور پستان (متاستاز به غدد لنفاوی زیربغل) بوده است. بدین منظور، تمام موارد سرطان های پستان که طی سال های 82-1380 در انستیتو کانسر بیمارستان امام خمینی تحت عمل جراحی قرار گرفته بودند، از نظر اندازه، وضعیت قاعدگی بیمار، ER، PR، P53، 2-Her، متاستاز غدد لنفاوی زیربغل بررسی شدند. از تعداد کل 134 بیمار، 50 بیمار (3/37%)T1 (اندازه کم تر از 2 سانتی متر)، 62 بیمار (3/46%) T2 (اندازه برابر 5-2 سانتی متر)، 18 بیمار (4/13%) T3 (اندازه بزرگ تر از 5 سانتی متر)، 4 بیمار (3%)  T4(هر اندازه ای از تومور با درگیری پوست یا دیواره قفسه سینه) بودند. تمام سرطان های 4T و 3T پستان متاستاز به غدد لنفاوی زیربغل داشتند و هیچ گونه ارتباطی بین شاخص توموری 2-Her و درگیری زیربغل وجود نداشت. در سرطان های 1T، از 32 بیمار 2-Her(+)، 21 بیمار (7/67%) (+)LN و 11 بیمار (3/32%) (-)LN و از 18 بیمار 2-Her(-)، 3 بیمار (3/16%) (+)LN و 15 بیمار (7/83%) (-)LN بودند. در سرطان های 2T، از 37 بیمار 2-Her(+)، 29 بیمار (3/78%) (+)LN و 8 بیمار (7/21%) (-)LN و از 25 بیمار 2-Her(-)، 7 بیمار (28%) (+)LN و 18 بیمار (-)LN بودند. در سرطان های T2 و T1، ارتباط مستقیمی بین تومورهای 2-Her(+) و درگیری آگزیلا از نظر آماری وجود داشت (Pv<0.05) اما با وضعیت قاعدگی، ER، PR،P53  و نوع پاتولوژی ارتباطی نداشت.